اینکه چرا همیشه آخر شب ها اینطور شدید احساس تشنگی می کنم برای خودم هم مشخص نیست اما همین شب گذشته که میخواستم آب بخورم به این فکر کردم که این عادت تشنگی ِ شدید ِ شبانه از کی بوجود آمده است.


خوب که فکرش را می کنم من از بچگی ، یعنی همان وقت ها هنوز دستم به لیوان های درون جاظرفی نمی رسید ، این عادت را داشتم اما چون نه می توانستم لیوان را بردارم و نه جرات می کردم کسی را بیدار کنم همیشه تشنه می خوابیدم و به خودم قول می دادم که حتما صبح یک لیوان ِ پر آب خنک خواهم نوشید . اما مثل هر عطش دیگری صبح ها قبل از اینکه برطرف شود فراموش می شد .


بعد ها که بزرگتر شدم ، یعنی از زمانی که دستم میرسید به لیوان های درون جاظرفی هرشب که احساس تشنگی می کردم با حوصله ی تمام یکی از لیوان های درون جا ظرفی را انتخاب میکردم ، پرَش میکردم از آب و عطشم را میخوابانیدم.


این نوشته را احتمالا 40 سال بعد اینگونه به پایان میرسانم که ، حالا پیر شده ام و با وجود اینکه دستم به لیوان های درون جاظرفی میرسد ، آنقدر قدرتش را ندارم که از جا بلند شوم و عطشم را بخشکانم.


میترسم آخرش هم طوری بمیرم که بگویند بیچاره ! ناکام یک لیوان آب از دنیا رفت ..



+ لینک پیام ناشناس :|

https://telegram.me/harfbemanbot?start=MzYxOTMzOTg3